Zazwyczaj ciąża oraz narodziny dziecka są dla kobiety oraz jej bliskich, wyjątkowym wydarzeniem. Prawidłowy jej przebieg dostarcza wiele radości już na etapie samego oczekiwania przyjścia na świat noworodka. Czasami jednak może dojść́ do komplikacji, na skutek których, to oczekiwanie zostaje przerwane. Nie są to łatwe sytuacje zarówno dla kobiety i jej najbliższych, ale również dla personelu medycznego. 15 października obchodzony jest Dzień Dziecka Utraconego. O tym jak przejść przez ten najtrudniejszy czas w życiu i gdzie szukać pomocy mówi położna, Małgorzata Drężek – Skrzeszewska, ambasadorka kampanii Położna na medal.
Poronienie – temat tabu
Cisza, która zbyt często towarzyszy problemom poronienia, czyni je tematem tabu. A być może wyjście z takiego kręgu milczenia, stanowiłoby pomoc nie tylko dla kobiety, ale także dla najbliższych – partnera, rodziny, przyjaciół – którzy chcą, ale nie zawsze wiedzą jak mogą zapewnić jej wsparcie po trudnych przeżyciach. Wiele kobiet zadaje sobie pytania: Dlaczego tak się stało? Czy mogłam temu zapobiec? Czy to się powtórzy? Jakie badania powinnam zrobić….?
Warto aby każda kobieta i jej najbliżsi mieli świadomość, że w tej sytuacji mogą liczyć na pomoc wielu specjalistów – położnych, ginekologów, położników, psychologów, neonatologów. To oni pomagają im zrozumieć zarówno fizyczne, jak i emocjonalne reakcje kobiety. Pomagają się odnaleźć w zakresie procedur postępowania i dokonywaniu świadomych decyzji i wyborów. Kobiety muszą mieć prawo do emocjonalnych świadectw, wzruszających opowieści o osobistych przeżyciach, tak by te ciężkie chwile choć trochę stały się lżejsze. Ale co istotne, każda z nich powinna znać swoje prawa, wśród których znajdują się: prawo do opieki medycznej (każda ciężarna na terenie Polski jest objęta ubezpieczeniem), prawo do informacji i podejmowania decyzji, opieki psychologa, intymności i szacunku, a także prawo do rejestracji, pogrzebu i pochówku dziecka (niezależnie od czasu trwania ciąży).
Gdzie szukać pomocy?
Co istotne kobiety mogą także szukać informacji i wsparcia w organizacjach społecznych i w grupach nieformalnych, takich jak:
- Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu
- Fundacja Ciche Skrzydła
- Fundacja Nagle Sami
- Fundacja Ernesta
- Fundacja Tęczowy Kocyk
Opieka i edukacja
Opieka nad pacjentkami będącymi w tych szczególnych sytuacjach jest więc niezwykle ważna, przy czym ma wyjątkowo złożony charakter. Wciąż niedoceniana jest konieczność edukacji rodziny i przyjaciół o psychospołecznych aspektach prokreacji (w tym o niepowodzeniach prokreacyjnych), aby mogli tworzyć bardziej przyjazne i wspierające rodziców środowiska. Kobiety w wieku prokreacyjnym, powinny być objęte edukacją w zakresie sposobów mobilizowania wsparcia dla siebie w razie niepowodzenia prokreacyjnego, tak aby mogły dawać sobie wzajemne wsparcie. Bo któż lepiej zrozumie uczucia i emocje kobiety, która sama straciła dziecko…?