Przeziębienie pod kontrolą

O ile dziecko w wieku przedszkolnym potrafi już zasygnalizować rodzicom, że dzieje się coś niedobrego z jego zdrowiem, to młodsze dzieci same nic nam nie powiedzą, dlatego musimy je bacznie obserwować. Na szczęście, objawy przeziębienia są widoczne gołym okiem i od razu zorientujemy się, że dziecku coś dolega. Zawsze wtedy warto zasięgnąć porady specjalisty. Często jednak objawy te są na tyle słabe, że dziecko może normalnie funkcjonować i jego ogólna kondycja jest dobra – po prostu ma katar lub kaszel. Wówczas, jeśli objawy te nie są przewlekłe, możemy spróbować poradzić sobie z nimi na własną rękę.

Katar

Kiedy dziecko ma katar, musimy pamiętać o dwóch podstawowych rzeczach: aby udrożnić drogi oddechowe w momencie, kiedy nosek dziecka jest zablokowany, oraz aby nawilżać jego śluzówkę, żeby uniknąć nieprzyjemnego pieczenia i dyskomfortu. Na wrażliwą błonę śluzową noska świetnie sprawdzi się spray z izotoniczną wodą morską, która ją nawilży i zregeneruje. Jeśli Twoje dziecko nie ma kataru, ale zaobserwujesz, że chodzi z otwartą buzią, warto sprawdzić, czy nie ma zatkanego noska. W takim przypadku również zaleca się hipertoniczny spray z wodą morską, który upłynni wydzielinę, obkurczy nabrzmiały nabłonek i ułatwi swobodny oddech. W przypadku najmłodszych dzieci, które nie potrafią jeszcze samodzielnie pozbyć się wydzieliny z nosa, należy stosować aspirator. 
Trzeba jednak zawsze przy tej czynności pamiętać, aby wykonywać ją bardzo delikatnie, tak by nie uszkodzić błony śluzowej nosa. Szacuje się, że zdrowe, normalnie rozwijające się dziecko ma katar średnio 6–8 razy w roku. Sami wiemy, że jest to niezwykle uciążliwa dolegliwość. Zatkany nosek sprawia, że dziecku ciężko się oddycha i ma problemy ze snem. Często wydzielina samoistnie, podczas oddychania, wypływa na zewnątrz lub spływa po tylnej ścianie gardła, co w naturalny sposób wywołuje kaszel oraz zwiększa ryzyko zapalenia migdałków podniebiennych. Dlatego nie bagatelizuj kataru u swojego dziecka – mimo iż to częsta i z pozoru błaha dolegliwość, jest bardzo uciążliwa dla dziecka, które nie radzi sobie jeszcze z systematycznym usuwaniem wydzieliny, oraz może być przyczyną poważniejszej infekcji.
 

Gorączka

Przy wszelkiego rodzaju infekcjach, a u najmłodszych dzieci również z powodu ząbkowania, często pojawia się też podwyższona temperatura ciała. Za normę uznaje się wynik oscylujący w granicy 36–37°C, zaś 37–38°C to stan podgorączkowy. Umiarkowana gorączka mieści się w granicach 38–39°C. Powyżej tej temperatury można mówić o gorączce i wówczas należy zastosować preparat na bazie ibuprofenu lub paracetamolu, który pomoże obniżyć temperaturę ciała dziecka. U noworodków każdy przypadek podwyższenia temperatury ciała powinien być skonsultowany z lekarzem. Na własną rękę możemy próbować uporać się z niewielką gorączką u nieco starszych dzieci. Stan podgorączkowy oraz umiarkowana gorączka są korzystne dla organizmu malca, ponieważ zwiększa ukrwienie tkanek i pobudza układ odpornościowy do bardziej wydajnej pracy. Aby jednak zniwelować stan niepokoju u maluszka z podwyższoną temperaturą, można sięgnąć po przeznaczone do tego preparaty na bazie naturalnych, ziołowych składników, w formie czopków.
Przy gorączce należy dużo pić. Przy wysokiej temperaturze dziecko dużo się poci, traci wodę z organizmu i cenne elektrolity. Żeby się nie odwodniło, musi przyjmować płyny. Najlepiej w postaci wody (do 6. m.ż. w postaci mleka kobiecego), lecz w gorączce, jeżeli zaczyna kaprysić, można podawać cokolwiek innego do picia, co dziecko lubi. Oczywiście, odradzane są napoje gazowane. Dobrze, gdyby gorączkujący szkrab chciał coś jeść, w szczególności jeżeli ma przyjąć kolejną dawkę leku.
 

Drgawki gorączkowe

Szczególnie do piątego roku życia dzieci są narażone na wystąpienie drgawek gorączkowych. Przypominają one atak padaczki: malec zaczyna drżeć, pręży się, sztywnieje i traci przytomność. Taki atak trwa zazwyczaj kilka minut. Należy wówczas ułożyć dziecko, najlepiej na podłodze, na boku, i pilnować, aby nie zrobiło sobie krzywdy. Drgawki, mimo że mogą bardzo groźnie wyglądać i po takim incydencie należy skontaktować się z lekarzem, najczęściej przechodzą bez żadnych powikłań zdrowotnych.

Kaszel i bolące gardło

Kaszel jest jedną z najczęstszych przyczyn wizyt rodziców z dziećmi u pediatrów. Jest to odruchowa reakcja na podrażnienie zakończeń nerwowych w błonie śluzowej górnych dróg oddechowych. Większość infekcji górnych dróg oddechowych u dzieci zaczyna się od kaszlu. Należy pamiętać, że w przypadku bardzo małych dzieci, które nie do końca radzą sobie z przełykaniem pokarmu i dopiero uczą się jeść, np. przy rozszerzaniu diety, kiedy poznają nową konsystencję pożywienia, kaszel zdarza się bardzo często i wcale nie musi być związany z infekcją.
 
Organizm, próbując pozbyć się wydzieliny, zmusza dziecko do kaszlu. Kaszel więc sam w sobie nie jest niczym złym – wręcz przeciwnie, pozwala na wydalanie z organizmu szkodliwej substancji wraz z drobnoustrojami powodującymi infekcję. Jeśli dziecko jest na tyle duże, że poradzi sobie z wypluwaniem odkrztuszonej wydzieliny, należy je uczulić, że koniecznie musi to robić oraz co chwilę mu o tym przypominać. W przypadku kaszlu mokrego stosuje się syropy rozrzedzające wspomnianą wydzielinę. Konieczna jest też wizyta u lekarza, by wykluczył inne choroby górnych dróg oddechowych, których efektem jest kaszel. Leki na kaszel suchy stosuje się zazwyczaj na noc, aby powstrzymać kaszel podczas snu i żeby malec miał spokojną noc. Nie od dziś przecież wiadomo, że sen stanowi kluczową rolę w rekonwalescencji podczas choroby.